بنام خدا
آب حیات، شرّه شو، سرشار روزه ام
مثل نگاه تند تو آتش فروزه ام
سکوی خاطرات تو هر سمت خانه ام
دریاب حال من... که نگهبان موزه ام!
مابین گرگ ها که پر از فتنه چشمشان
من در هراس پنجه و دندان و پوزه ام
باران خاطرات تو دائم چکد به من
رحمی نما که پر شده دریای کوزه ام
از بس که شعر گفتم و قلبت نگشت رام
خون می چکد ز صحبت هر بار زوزه ام

خرید بک لینک

رپورتاژ آگهی

بنام خدا

چند وقت پیش(بخوانید چــــــــــــــــــــــــــــــــــــــند وقت پیش) مطلبی رو تو سایتی میخوندم که نوشته بود جسد پوریای ولی رو پیدا می کنند، در حالی که سر بر سجده داشت ( و تن بر سجاده) و این دو بیت سیاهه کرده بر پوستی و کنارش افتاده بود:
دیشب ز سر صدق و صفای دل من

در میکده آن هوش ربای دل من

جامی به کفم داد که بستان و بنوش

گفتم نخورم گفت برای دل من

تنم واقعا لرزید! 

به کجا ها رسیده بودند که اینطور ازشون دعوت شده! 

خدایا پهلوانی را قسمت ما هم بکن!

خرید بک لینک

رپورتاژ آگهی