شب زده...

بنام خدا
دولت نوبرانه ی غزلم، مثل موی شماست، پیوسته است
اوپک روسری بکن رحمی، اقتصادم به نفت وابسته است
کمکی مهربان بشو با من، اخم ها را به غیر من بنما
دوره ی نفت با نگاه شما، رد شده، وقت جنگ با هسته است
لایحه پشت لایحه امسال، که بدون شمام سر بکنم
عکس تو جای نفت موهایت...؛ چه کنم؟ بخت ماست، وابسته است
به دلت بد نیاوری شاعر، که پیامت بدون پاسخ ماند
دلبر دیگری؟! معاذالله؛ دیده حرف ترا، ولی خسته است :|
.
.
.
.
.
.
.
.
.
تک تک واژه های یاد شما، پی اشغال ذهن من هستند
یورش نرم در مرام شما، پابکوب کدام یک رسته است؟
توضیح:این بیت آخری که بالا نوشتمش، چون گفته بودم ولی شکلش به دلم ننشست، دلم نیومد تو کل شعر بذارمش، دلمم نیومد نذارمش :| 
پی نوشت:باید برای دلمان بودجه بندی مقاومتی کنیم! گفتم چو بیایی غم دل با تو بگویم/ حالا چه بیایی چه نیایی قدغن شد! 
شعر بالا اصلا سیاسی نیست ‎squint emoticon‎ 
‫شبی_که_امتحان_معادلات_را_خراب_کردم‬
‫لاپلاس_انتقامم_را_میستانم‬
‫شبی_که_فردایش_امتحان_علم_مواد_دارم‬

خرید بک لینک